- inanimus
- ĭnanimus, a, um
inanimé, sans vie.
* * *ĭnanimus, a, um inanimé, sans vie.* * *Inanimus, pen. cor. Adiectiuum. Cic. Qui n'ha point d'ame.
Dictionarium latinogallicum. 1552.
inanimus
Regardez d'autres dictionnaires:
ԱՆՇՆՉԱԿԱՆ — (ի, աց.) NBH 1 0215 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c ա. ἅψυχος inanimus, anima carens Անշունչ. եւ որ ինչ անկ է անշնչից. *Անշնչականացն անկեալ երկիրպագանիցէ: Սովորութիւն է գրոց՝ եւ անշնչականացն տալ աւետիս ուրախութեան. Ոսկ. ես.:… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԱՆՇՈՒՆՉ — (շնչի, ից կամ ոց.) NBH 1 0215 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 7c ա.մ. ἅφυχος, ἅπνιος inanimus, exanimis, animi vel spiritu carens Ոյր չիք շունչ. անհոգի. անկենդան. անզգայ. ... *Մատուցեալ շշնջէ առ անշնչին: Յանշունչ կուռսն յուսացեալք:… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ame — Ame, Anima. Toute chose ayant ame, Animans, Animalis. Qui n a point d ame, Inanimus. Ornement de l ame, comme vertu, et semblables, Cultus animi. Une qualité de l ame qui est discordante de soy mesme, et en perpetuelle dissension en tout ce qu… … Thresor de la langue françoyse
